به گزارش پایگاه خبری دانشجویان پیام نور (پیام نورنا) به نقل از روابط عمومی دانشگاه پیام نور مرکز اسفراین :

رییس همایش بین‌المللی شیخ آذری خبر داد: انتشار کتاب مقالات همایش بین‌المللی شیخ آذری

زین‌العابدین منتظری در بجنورد اظهار داشت: این کتاب مشتمل بر مقالات منتخب همایش بین‌المللی شیخ آذری بوده که به همین مناسبت انتشار می‌یابد.

وی تعداد مقالات انتشار یافته در این کتاب را دست کم 40 مقاله عنوان کرد و گفت: این کتاب در روزهای همایش در اختیار  شرکت کنندگان قرار می‌گیرد.

منتظری در ادامه با بیان اینکه حدود 170 مقاله به این همایش ارسال شده است، تصریح کرد:‌ مقالاتی نیز از شش کشور منطقه از جمله پاکستان، هندوستان، افغانستان و … به دبیرخانه این همایش ارسال که طی روزهای همایش ارائه خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه در این همایش همچنین آثار و نسخ خطی این عارف و ادیب بزرگ به نمایش گذاشته می‌شود، افزود: برخی از این کتب خطی در سایر کشورها از جمله کتابخانه لاهور پاکستان بوده که به صورت امانت به این نمایشگاه آورده می‌شود.

دبیر همایش بین‌المللی شیخ آذری با اشاره به دعوت از رئیس مجلس شورای اسلامی برای شرکت در این همایش تصریح کرد: از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به عنوان مهمان در این همایش دعوت به عمل آمده است.

وی حضور اعضای شورای فرهنگ عمومی خراسان شمالی را در این همایش مورد اشاره قرار داد و گفت: ‌این همایش فرهنگی با مشارکت دانشگاه پیام نور، فرمانداری، استانداری، فرهنگ و ارشاد اسلامی و … برگزار می‌شود.

همایش بین‌المللی شیخ آذری طی روزهای دوم و سوم آذر در شهر اسفراین برگزار خواهد شد.

اسفراین در 60 کیلومتری جنوب بجنورد مرکز خراسان شمالی قرار داشته و دارای مفاخر قابل توجهی است.

پیام علی لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی به همایش بین المللی شیخ آذری اسفراینی

رییس مجلس در پیامی به همایش شیخ آذری اسفراینی اعلام کرد: برگزاری این همایش فرصت مناسب و مغتنمی در بازخوانی و بازانتشار آثار و عقاید این ادیب عارف و شاعر فرهیخته قرن هشتم کشورمان است:

متن پیام علی لاریجانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

برگزاری همایش بین‌المللی شیخ آذری اسفراینی با حضور اندیشمندان صاحب‌نظران و دوستداران فرهنگ و ادب فرصت  مناسب و مغتنمی در بازخوانی و بازانتشار آثار و عقاید این ادیب عارف و شاعر فرهیخته قرن هشتم کشورمان می‌باشد.

شیخ آذری از مشاهیر شعرای زمان خویش بود که در سرایش شعر و نگارش متون عرفانی از سرآمدان به شمار آمده و از جوانی با سرایش اشعاری با مضامین شیعی و عرفانی، توانایی خویش را به منصه ظهور گذاشت.

شیخ آذری حلقه‌ای از حلقات ادب فارسی نیرومند اسلامی – شیعی در خراسان قرن هشتم است که براساس آموخته‌های خود و نیز سیر و سلوک و تجربه عرفانی که در مجاورت با خانه کعبه آموخته بود، اشعار زیبا و متونی در خور از خود را به یادگار نهاد.

آن مرد بزرگ، عارفی عالی همت، کم التفات به دنیا و همواره طالب هم کلامی و هم نشینی با اهل معرفت و ره جویان طریق الی‌الله بود و در کسب فضیلت و طریق مجاهدت، صادق و استوار زیست.

از ویژگی‌های آن مرد بزرگ همان بود که بعد از سال‌ها و سفرهای فراوان به تفحص و تعقل در عالم ملکوت و سیر در وادی ایمن اندیشه و تفکر روی آورد و ارتباط گسترده و سرشار از معنویتی را با علمای دین و حشر و نشر با آنان و مدح پیامبران و بیان مناقب اهل بیت را شیوه راه خود ساخت.

شیخ آذری اهتمام فراوان در تربیت شاگردان داشت و از ایشان آثار فراوانی در زمینه مراتب عالم علوی و سفلی و آرای عالمان و اهل توحید و شرح و تفسیر حکمت وجودی انسان و مناسبت با آفاق و انفس وجود دارد که کتاب‌های بهشتی نامه، جواهر الاسرا، مثنوی مرآت و دیوان اشعار از زمره همین آثار و تالیفات درخشان ایشان می‌باشد.

اینجانب ضمن توصیه به بررسی زندگی آثار و سلوک عملی و اعتقادی آن عالم ربانی به همه دوستداران فرهنگ و اندیشه به عنوان یک ضرورت در این دوران، از تلاش همه دست‌اندرکاران برگزاری این همایش تقدیر و تشکر می‌کنم.

پیام وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی به همایش بین المللی شیخ آذری اسفراینی

 بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه شهر تـــو از بهترین مداین بـود به علم و عفت و عرفان ابوالخزاین بود

چه چهره‌های موجه که شد نشانی عشق که در دیـار رضا (ع)، داراسفرایـن بـود

به شیوه شروع شیخ آذری، دری بر کلام حق پروری و نکونگری باز می‌کنم و سخن به ذکر پرورنده آن ساز می‌کنم:

آغـاز سخن بــرکـه کنــد عاقـل دانـا

بـر نـام خـداونـد تبــارک و تعـالــی

سـردفتــر دیـوان کتب خـانـه دانـش

حمدست و  ستایش صفت حضرت اعلی

از هــر چـــه در آیینـه وهمست منـزه

و زهـر چـه در امکـان و خیالست مبرا

از دیـده نهـان نیست جمال تـو ولیکن

از نــور چـه ادارک کنـد دیـده اعمـی

ذرات جهــــان آیینــه حسن جـمالـت

گـه گـاه بـه هـر ذره کنـد حسن تماشا

دفتر حیات چون به نقش حسن صفات، مزیّن شد، شاد نوشی آب حیات از حضرت منبع البرکات برای بندگان معیّن شد. البته حسن ذات جاذب رحمات است و کرامات!

گوهـر پـاک ببایـد که شود قابل فیض

ورنه هر سنگ و گلی، لؤلؤ و مرجان نشود

که این فخرالدین به جوهر دودمان اصیل بر صفحه آل نبیل، ثبت نامی کرد و بر آستان مردان جاویدان آثار سلامی کرد. از پدری سربدار که در دولت ابد اثر سربداران، کارگزار بود، این چنین فرزندی خوش عیار و کامکار و نامدار، روزگار متوقع بود و رخ نمود. فرزند حاکم اسفراین، مسیری جدا از پدر برای خویش انتخاب نمود و برسرنوشت، پنجره‌ای گشود که در افق چشم اندازش، منظره‌ای بود سراسر خلد و خلود!

کمیت و فرزدق و حسان را زمان دوباره نشان داد. مناسبت دارد که در این آغازین روزهای آذر، آتشی در دل بپا سازیم و شعله بر خرمن  هستی اندازیم که کاروان عشق، ره صحرا گرفته است، نوای نینوا برداشته و رنگ عشق خون شهادت بر زمین تفتیده کربلا گرفته است.

دل را به بند اوّل ترکیب بند آذر آوند شیخ آذری پیوند زنیم:

ای دل حیـات مـاه محرم حرام شد

 آری حسـاب عمر درین مه تمـام شــد

بـاز از فـراق آل نبی، آب چشم مـا

چون خــاک کربلا زبـلا تیـره فـام شـد

ما خود مـدام غرقه طـوفان محنتیم

خاصه کنـون کـه نوبت طوفان عام شـد

بخت یـزد نعـره هـل من مـزیدزد

و زنکـبت یـزیـد بـدین نکته نـام شـــد

بدبخت را وسیله بی دولتی بس است

چون روز کوفیان که به صد حیله شام شد

آن بی بصر نگر که متاعی چه بد خرید

عیش ابد فروخت عذاب ابــد خــریــد

بزرگ زادگی حمزه‌ابن علی ملک اسفراینی، زندگی بزرگوارانه‌ای برایش رقم زد. آورده‌اند که : «چهل سال بر سجاده فقر و قناعت روزگار گذرانید و خاطر شریف را به نیل آرزوی نفس نرنجانید. در فضیلت به علوم ظاهر و باطن آراسته و در طریقت و مجاهدت، صادق و راسخ دم راسخ قدم بود.»

در عظمت روح این مرد همین بس که چشم به دست کس، نداشت. در شعر و ادب بی‌بدیل بود که منصب ملک‌الشعرائی‌اش دادند و در تأدب و اخلاق، اصیل بود که جایگاه مجلس آرائی‌اش دادند. با آنکه نزد درباریان محترم و معظم بود و از موقعیت اجتماعی ممتازی برخوردار، به روزگار غدار اعتماد نکرد و روی بر مراقبه آورد. شاگردی عارف معروف شیخ محی‌الدین طوسی غزالی را پذیرفت و به جاروب تهذیب، غبار نفس از جان رُفت ترک راحت گفت! در سفر حج شیخ محی‌الدین دعوت حق اجابت نمود و روزگار، تلمذ شاه نعمت‌الله ولی کرمانی را بر او حوالت نمود. دوباره عازم حج گشت! این بار سالی در حریم امن الهی مقیم گشت و حاصل، کتاب « سعی الصفا» بود که به یادگار بهشت! از سرزمین وحی به دیار هفتاد و دو ملت قدم نهاد و دل به دوستی سلاطین دهلی و دکن داد! پس از اقامتی طولانی، حب الوطن به دلش اوفتاد.

با آنکه سلطان احمد شاه دکنی بسیار او را محترم می‌داشت لیکن بر بازگشت او مانعی نگذاشت الا سرودن بهمن نامه! در تذکره الشعراء دولتشاهی آورده‌اند که: «آذری پس از بازگشت از هند، به دنیای دیگری روی نهاد.

پای در قناعت و زهد برکشیده و مدت سی‌سال یعنی از حدود 838 هجری قمری تا پایان عمرش، راه زهد را برگزیده و از سیاحت عالم ملک به تماشای عالم ملکوت، سر به جیب نظر فروبرد وسی‌سال بر سجاده طاعت نشست که به در خانه هیچکس از ارباب دولت التجاء نبرد بلکه به تبرک، اصحاب دین و دولت و ارباب ملک و صلت، طالب صحبت او بودندی و همواره به خدمت شریفش التجا آوردندی.»

و سرانجام در سنه 866 هجری قمری در هشتاد سالگی داغ بر دل دنیا نهاد و روی بر عالمی زیبا گشاد؛ خدایش بیامرزاد. تکریم این بزرگمردان، تکریم دین و اخلاق و ارفاق است. تکریم همه خوبیهاست.

از پدید آورندگان این مجلس سپاسگزارم و به تداوم این حرکت خداپسندانه، امیدوار!

توفیق، رفیق طریق عزت و اعتبارتان باد! آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین