به گزارش سایت پیام نورنا (PNUNA.COM) : ایسنا – دکتر سید ناصر استاد، با تاکید بر اینکه دانشگاه مجازی بر اساس یک نیاز در سطح وزارت بهداشت به وجود آمد،افزود: دانشگاه‌های نسل جدید باید بخشی از آموزش خود را به صورت مجازی ارائه دهند، در حال حاضر در اکثر دانشگاه‌های دنیا این مساله به روز شده است و دانشگاه‌های معتبر دنیا به جای توسعه فضای فیزیکی بخشی از آموزش خود را به صورت مجازی ارائه می دهند.

وی افزود: از یک طرف بسیاری از فراگیران با شیوه سنتی و حضور در کلاس مشکل دارند و از طرف دیگر سیستم های الکترونیک در بین نسل جوان گسترش پیدا کرده است و همه این عوامل باعث شده آموزش در دنیا وارد فضای جدیدی شود.در ایران علاوه بر موارد ذکر شده،ضرورت های دیگری از جمله عدالت اجتماعی در آموزش،سطح متفاوت دانشگاه‌ها و کاهش هزینه های اضافی که در اقتصاد مقاومتی دارای اهمیت است مورد توجه قرار دارد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مجازی کشور با اشاره به اقدامات دانشگاه‌های علوم پزشکی در زمینه آموزش الکترونیکی اظهار کرد:برخی از دانشگاه ها از سال های قبل در زمینه آموزش الکترونیکی اقداماتی انجام داده اند اما بسیاری از دانشگاه ها اقدامی نکرده اند.از آنجایی که تعداد افرادی که می‌توانند در این فضا کار علمی انجام دهند کم است، برخی از محتواهایی که تولید می شود استاندارد نیست،بنابراین تلاش می شود علاوه بر فراهم کردن بستر مناسب، قوانین نیز تنظیم شده و یک بستر مناسب علمی و قانونی ایجاد شود تا آموزش از راه دور موفق باشد.

استاد در ادامه با تاکید بر اینکه تصور برخی از افراد از آموزش مجازی اشتباه است، توضیح داد: بسیاری از افراد گمان می‌کنند منظور از آموزش مجازی این است که یک دانشجوی پزشکی دروس را به صورت مجازی یا از طریق یک فیلم آموزش ببیند، در حالی که در برخی از رشته‌ها بخشی از کار به صورت عملی است و حتی برخی از رشته‌ها اصلا نمی‌تواند در این فضا قرار بگیرد، بنابراین این آموزش‌ها به صورت مختلط و مجازی – حضوری خواهد بود. برای مثال در دوره‌های دکتری 25 درصد کلاس‌های تئوری به صورت مجازی ارائه خواهد شد.

برگزاری آزمون‌ دوره‌های مجازی به صورت حضوری

وی از برگزاری آزمون‌های دوره‌های مجازی به صورت حضوری خبر داد و گفت: تلاش این است که بر اساس قانون امتحانات حضوری برگزار ‌شود.درواقع سیستم مجازی یک سیستم تعاملی است که در آن استاد با دانشجو در ارتباط بوده و بحث علمی می‌کنند،ساعت کلاس ها مشخص است،مراجعه به منبع رخ می دهد و حتی شاید زحمتی که یک استاد یا دانشجو در فضای مجازی می کشد چند برابر فضای حضوری باشد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مجازی کشور در ادامه از تشکیل گروه‌های مجازی در داخل دانشگاه مجازی خبر داد و اظهار کرد:این تصمیم وجود دارد که در آینده در داخل دانشگاه مجازی گروه های مجازی ایجاد شود تا ارزش افزوده منطقه ای و بین المللی داشته باشد. زیرا در فضای مجازی بعد مسافت مهم نیست و اساتید می توانند در نقاط مختلف دنیا در این فضا حضور داشته باشند.

دکتر استاد با تاکید بر اینکه از امکانات موجود دانشگاه ها برای دانشگاه مجازی استفاده می‌شود،توضیح داد: قرار نیست همه برنامه ها توسط وزارت بهداشت تهیه شود، بسیاری از آموزش ها با نظر گروه‌های آموزشی در دانشگاه های منطقه تهیه می شود،به عبارت دیگر، به جز رشته هایی که مختص فضای مجازی است قرار نیست طرح نویی ایجاد شود و همه امور طبق روالی که وجود دارد طی میشود.

برگزاری آزمون پذیرش در دانشگاه مجازی زیر نظر مرکز وزارت بهداشت یا سازمان سنجش

وی از برگزاری آزمون پذیرش در دانشگاه مجازی زیر نظر مرکز وزارت بهداشت یا سازمان سنجش خبر داد و گفت: با توجه به اینکه ظرفیت خاصی ایجاد شده و این ظرفیت به توسعه آموزش کمک می‌کند،افرادی که نمی توانند همه ماه ها در کلاس حضور یابند می‌توانند در این کلاس ها شرکت کنند.درواقع پذیرش در این دانشگاه بر اساس آزمون وروردی است اما فضای آموزشی به این سمت می‌رود که ظرفیت های جدیدی ایجاد کند و انتظار داریم با آموزش مجازی در آینده نه چندان دور هر کس علاقه مند به آموزش عالی چه مجازی چه غیر مجازی است اگر حداقل استانداردهای لازم ورود را داشته باشد به دلیل نبود ظرفیت از تحصیل محروم نشود.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مجازی کشور با تاکید بر اینکه آموزش مجازی باعث کاهش هزینه تمام شده برای دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی می‌شود، گفت: درمورد اینکه دانشجویان شهریه پرداز هستند یا خیر یا مبلغ شهریه چقدر است بعدا تصمیم گیری می شود.فعلا هدف اصلی این است که دانشگاه‌ها به علم نوین آموزش مجازی تجهیز شوند.

استاد در پایان درمورد مدرک فارغ التحصیلان از دانشگاه مجازی نیز توضیح داد: در حال حاضر بسیاری از دانشگاه‌هایی که مجوز تربیت دانشجوی حضوری را دارند ، دانشجوهای مختلط (حضوری – مجازی) تربیت می کنند، البته در بسته‌های آموزشی هدف رسیدن به این نقطه است که تفاوتی بین دانشجویانی که آموزش های حضوری دیده اند با دانشجویانی که آموزش های مجازی دیده اند در شورای عالی برنامه ریزی وجود نداشته باشد و مدرک دانشجویی که در سیستم مجازی تربیت می شود با دانشجوی حضوری تفاوتی نداشته باشد.